Spieëltjie, spieëltjie…

Deur Raine Smit (Graad 6)

Het jy al ooit gewonder watter klaskamer in die skool is die mooiste?  Dalk Juffrou Adelé se klaskamer vir leerders wat van diere hou, of dalk Juffrou Lyn se geheimsinnige sitplekkie in die hoek van haar klaskamer waar jy rustig kan lees.  Die onderwysers van Laerskool Anton van Wouw doen só ongelooflik baie moeite om hulle klaskamers mooi en treffend te maak dat dit amper ontmoontlik is om te besluit watter klaskamer die mooiste is.  Meneer Marinus se klaskamer ruik altyd soos lekker koffie en jy voel dadelik tuis wanneer jy instap.  Daardie “café” gevoel laat my sommer opgewonde raak oor Wiskunde!

Juffrou Lize-Maríe Swart se pragtige geverfde deur wat lyk soos ʼn klavier wys dat sy baie lief vir musiek is en maak haar klaskamer uniek.

Die lys hou nooit op nie omdat Laerskool Anton van Wouw se onderwysers soveel passie het vir hulle klaskamers!  Dit sal interessant wees om te hoor watter klaskamer julle Wouwtjies dink die mooiste is!

7y: Dié klas met die meeste gees!

Deur Zoe Louw (Graad 7)

7y is bekend vir al die opwindende grappe, planne, partytjies en vreemde vriendskappe.  Met die einde van n jaar naby, kyk ons na ‘n paar van elke kwartaal se gunsteling herinneringe.

Kwartaal 1

7y gloei altyd met gees, op Kaskardag het hulle met snaakse klere gekom en tydens die resies het die klas in die verkeerde rigting gery.  Die bestuurders het probeer om hulle te help, maar het vining moed opgegee.  Met al die opwinding wat hulle geskep het, het hulle ook die meeste lawaai gemaak.

Kwartaal 2

Met nóg ‘n kompetiese in die oog, het 7y besluit hulle gaan ’n impak maak met die swemgala (let wel, die klas is nie die beste swemmers nie).  Die geweer word geskiet en die gala begin.  Hulle swem vryslag vir die eerste keer, maar toe hulle omdraai, was dit iets uniek.  Hulle padda-slag terug!  Hulle het ook twee ondersteuners gehad wat enduit geskree het.  Hulle het so lank gevat, dat die res van die spanne moes gewag het.

Kwartaal 3

Kwartaal 3 was vir 7Y die opwindendste kwartaal.  Die laaste dag het die klas geld ingesamel en Starbucks gekoop, en hulle het so lekker gelag vir al die grappe wat vertel is.

Kwartaal 4

Mnr. Reggie is verras op sy verjaarsdag met die grootste klaspartytjie wat die skool nóg gesien het.  Daar was so baie ballonne.  Alhoewel die “verrassing” deel nie so mooi uitgewerk het nie, was dit nog steeds ‘n onvergeetlike partytjie.

Die klas sien uit na hulle nuwe skole, maar weet dat, diep binne, hierdie klas ‘n pernamente merk in hulle harte gelos het.

Die Gees was nooit weg nie

Deur Meaghan Lamprecht (Graad 6)

Gee my ‘n G-E-E-S… wat ‘n wonderlike ervaring was dit om ‘n dirigent te kon wees

by Laerskool Anton van Wouw se huissport!

Ek was deel van die Klipspringers se dirigente-span en dit was ons werk om die Klippies by die huissport ‘gees’ te gee.  In die begin moes ons om die rugbyveld hardloop, span per span, wanneer dit ons beurt was.  Ons het daarna krete gesing, gelag en die atlete aangemoedig as hul deelgeneem het aan die 100 m, hoogspring, verspring, gewigstoot en hekkies.  Ons het leerlinge wat op die paviljoen gesit het, kort-kort natgespuit met watergewere en nou en dan lekkers en ysies in die skare gegooi.  Die gees van die Klippies-span was ongelooflik!

Ek is so dankbaar om die geleentheid te kon hê om ‘n dirigent te wees met die huissport, dit is ‘n herinnering wat ek nooit sal vergeet nie.  Daai dag het ek so gesing en geskreeu,

dat my stem skoon weg was.  Al het ons tweede plek behaal en nie die “Geesbeker” gewen nie, dink ek in my hart ons was wenners!

Ek is trots om deel van die Klippies-span te wees en wil net dankie sê vir elke leerling wat die atlete so uit hulle harte aangemoedig het!

Wouwtjies groet juffrou Gerda Jacobs

Deur Gisele Geldenhuys en Sandy Prinsloo (Graad 6)

Dié onderwyser met geduld, groot liefde vir kinders en ‘n glimlag agter haar masker, gaan vanjaar Wouwtjieland verlaat.  Juffrou Gerda was altyd daar vir ons en het ons aangemoedig om ons volle potensiaal te bereik en nog vele meer.  Juffrou Gerda werk nou al amper 17 jaar by ons skool en het elke jaar ‘n verskil in elke leerder se lewe gemaak.

Juffrou Gerda sê: “Ek wou nog altyd, vandat ek onthou, ‘n onderwyseres word.  Onderwys was nog altyd my passie.”  Sy sê verder: “Ek sal verseker die kinders onsettend baie mis omdat elke leerder so diep in my hart gekruip het.  Om onderwys te gee, is ‘n ongelooflike voorreg.”

Juffrou Gerda wil vir al die leerders van Laerskool Anton van Wouw sê dat hulle nooit moet moed opgee nie en hulle moet sommer vroeg al aan ambisie begin werk.  Juffrou Gerda se gunsteling ervarings by Wouwtjieland, was die leerders en hul verskeie persoonlikhede, Verefeeste en Kaskar.

Juffrou Gerda wil graag die volgende sê: “Dankie aan elke kollega, leerders en ouers wat oor my pad geloop het en my onderwysloopbaan so spesiaal gemaak het.  Anton van Wouw sal altyd ‘n baie spesiale plekkie in my hart hê!  Jul sien my dalk eendag langs die rugbyveld as ek my kleinkinders aanmoedig.”

Juffrou het diep spore in elkeen van ons harte getrap en ons wens vir Juffrou die beste vir die pad vorentoe.  Uit die harte van elke kind by die skool wil ons vir Juffrou sê: “Baie dankie vir alles wat Juffrou vir ons gedoen het.  Ons gaan Juffrou baie mis en vir altyd onthou.”

Nét ‘n afstand van 9895 km!

Deur Kiki Butler & Chanté Stremmelaar (Graad 6)

Wie is welwillend, humoristies, verwelkomend en baie intelligent?  Natuurlik is dit niemand anders as Juffrou Irma Comrie nie – ‘n liefdevolle onderwyseres hier by Laerskool Anton van Wouw!  Toevallig, is hierdie ook die kenmerke van Dublin, die hoofstad van Ierland!

Waar pas hierdie in, wil julle sekerlik weet?  Ongelukkig is daar slegte nuus wat volg…

Dit is met swaar harte wat ons ongelukkig na 14 jaar vir juffrou Irma Comrie moet groet.  Juffrou Irma se man het ‘n werksaanbieding vanuit Dublin ontvang; daarom kom haar loopbaan as ‘n Wouwtjie- onderwyseres tot ‘n einde.  As alles volgens plan verloop, gaan slegs juffrou Irma en haar man teen die einde van Januarie 2022 na Dublin, Ierland, immigreer.  Juffrou Irma noem dat haar reis na Ierland glad nie deel van haar en haar man se toekomsplanne was nie en dat hulle eintlik in die bos wou aftree.

Juffrou Irma het besluit dat sy vir eers nie in Dublin gaan skoolgee nie, maar eers die omstandighede sal verken en daarvolgens besluit wat sy verder in haar loopbaan sal doen.

Haar twee dogters sal in die Comrie-huis in die Jakarandastad aanbly.  Die huis sal altyd ‘n toevlug wees vir haar twee dogters, want daar het hulle familie-herinneringe gemaak.

Ter afsluiting wil juffrou Irma hê dat elke Wouwtjie die volgende woorde moet hoor: “Die ding wat ek die meeste van Laerskool Anton van Wouw gaan mis, is die eerste kind wat my elke oggend groet en my laat glimlag!  Julle kinders is ‘n wonderlike rede waarom ek elke dag met ‘n lied in my hart skool toe gekom het…”

ADVANCED TOASTMASTERS COURSE

Written by Mia van Rooyen Grade 7Z

According to Forbes-magazine, the number one fear for the average person is public speaking.  This fear is called glossophobia. The second most common fear is death.  This means that most people would rather die than speak in front of a crowd!

Luckily for the Wouwtjies, we are blessed to be involved with Toastmasters International.  Last year many Grade 6 children completed the Basic Toasmasters Course with great success.

This year, the very distinguished and knowledgeable Mr. Ian Flint, presented the Advanced Toastmasters Course to several grade 7 learners, who chose to participate.  He has been involved at our school for many years.  We are thankful to Mrs Bowker and Miss Naudé who organise this special opportunity and encourage the participants throughout the course of 6 weeks.

This course is described as an Honours degree and is named “Linguistic Life Lessons”.  Only those who successfully completed the first course may be included.  I can assure you that we all learned many valuable life lessons and had a lot of good laughs along the way.

We were taught to present many different speeches, including birthday toasts, presenting an award and even performing as Master of Ceremonies at a function.  One of the favourite categories was the “roasting speech” in which you are required to speak about a close and long-time friend.  You relate your experiences and the personal information about your good friend, but in a very humorous and often sarcastic manner.

At our beautiful and elegant Toastmasters banquet, Zoë Louw presented a very funny and enjoyable roasting speech, poking fun at certain members of the school staff.  The audience loved it!

All of us are so grateful for the opportunity we had to complete this course and will always be thankful for acquiring the life skill of public speaking.  At least we won’t have to choose between speaking or death!

Wouwtjies karring botter

Deur Meaghan Lamprecht (Graad 6)

Ek onthou dit soos gister!  Die Wouwtjies het tydens my Graad 3 jaar in 2018 op ‘n uitstappie na die Pioniers Museum gegaan.  Dit was waarlik ‘n belewenis vir my!

Aktiwiteite soos toutrek, botter maak, kettie skiet, vars plaasbrood geniet, kerse maak en piekniek hou langs die rivier het vir ons Graad 3-leerlinge heelwat vreugde en opwinding by Die Pioniers Museum verskaf.

Die Covid-pandemie het egter meegebring dat geen Wouwtjie vir die afgelope twee jaar op enige uitstappies of toere kon gaan nie.  Dit is baie hartseer dat die leerders in Graad 2 en Graad 3 nie tans die voorreg het om uitstappies na die onderskeie museums of Voortrekkermonument mee te maak nie.

Die Graad 3-juffrouens het egter aan die begin van die kwartaal vir hul leerlinge geleer hoe om self botter te maak en die Wouwtjies het hul gate uit geniet!  My sussie in Graad 3 kon nie uitgepraat raak daaroor nie!  Sy het daardie selfde aand tuis vir ons gesin botter gemaak en ons stem almal saam dat dit heerlik is!  Dit was nie naastenby dieselfde ervaring as by die Pioniers Museum nie, maar dit is steeds altyd pret en ‘n voorreg om nuwe kennis op te doen!

Pienk November Voetjies

Deur Chanté Stremmelaar & Kiki Butler (Graad 6)

Juffrou Neline du Plessis se lewensreis het ‘n nuwe hoofstuk bygekry, want in November 2021 gaan daar ‘n paar pienk voetjies op haar voorstoep wag!  Haar dogtertjie, Amari Emelia du Plessis, wat wonderwerk van God beteken, se verwagte datum van geboorte is 24 November 2021.  Sy het op 15 Maart 2021 uitgevind dat sy swanger is en op 23 Julie 2021 uitgevind dat haar baba pienk voetjies het!  Op die oomblik is Juffrou Neline sewe maande swanger met Amari.

Ons almal hoop en hou duimvas saam met Juffrou Neline dat Amari ‘n ware engeltjie gaan wees!  Ons glo Amari het ‘n borrelende persoonlikheid, goudblonde hare soos haar mamma en haar pappa se glinsterende bruin oë!  Juffrou Neline en haar man, Willem, is dankbaar vir hierdie voorreg en wonderwerk wat tot hul lewens toegevoeg is.  Volgens juffrou Neline gaan Amari definitief in Laerskool Anton van Wouw wees!

Juffrou Neline se verwagte pienkvoetjie gaan nie haar loopbaan beïnvloed nie, want sy gaan aanhou om haar droom as ‘n wiskunde-onderwyseres uit te leef.  Sy wil graag Amari se eerste verjaarsdag op die strand tussen sand en skulpies vier!

Baba du Plessis se raaisel se wenners sal aan die einde van kwartaal 4 aangewys word nadat Amari gebore is.

Ons is almal opgewonde om in hierdie nuwe lewenshoofstuk van Juffrou Neline, waarin Amari Emelia du Plessis se naam opgeskryf staan, te deel!

‘n Sportterrein sonder ouers

Deur Gisele Geldenhuys & Sandy Prinsloo (Graad 6)

Die Covid-pandemie het nou wel tot gevolg dat mense maskers moet dra en ‘n sosiale afstand moet handhaaf, maar sedert Maart vanjaar kon ons vir die eerste keer in amper twee jaar weer sport beoefen!  Die netbaldogters het die een na die ander doel aangeteken en die rugbyseuns het hope drieë gedruk.

Daar is vele wedstryde gespeel, maar as ‘n mens langs die sportvelde gekyk het, was en is daar steeds geen ouers nie.  Die Covid-pandemie het veroorsaak dat daar geen ouers op die sportvelde toegelaat word nie.  Alhoewel verskeie harte bitter seer is daaroor, het dit nie die Wouwtjies gekeer om aan te hou presteer nie!

Die meeste sportafrigters stem saam dat die ouers se afwesigheid langs die sportveld nie noodwendig ‘n slegte ding is nie, omdat dit selfstandigheid by die leerders kweek.  Daar is heel moontlik ook baie minder addisionele druk van die ouers af.

Mnr. Duan sê: “Persoonlik dink ek die leerders is meer vry om hulself uit te druk op die sportveld en daar is minder inmenging van die ouers af.’’

Meneer Jaco is van mening dat baie leerders beter presteer sonder die druk van hul ouers en dat hulle dan beter na hul afrigters luister.  Mnr. Carel sê ook: “Ek glo kinders speel nou vir mekaar, waar hulle voorheen meer individueel ingestel was.”

Daar is egter wel ook sekere negatiewe gevolge:

Meneer Reghardt sê: “Die kommunikasie tussen die ouers en die onderwysers is moeiliker en heelwat kinders benodig wel die ondersteuning van hul ouers langs die veld om op hul beste te kan presteer.  Boonop is die vervoer na en van die wedstryde  moeliker bekombaar.”  Mnr. Reghardt sê dat ‘n positiewe aspek is dat die verhoudings tussen die kinders en die onderwysers versterk het, omrede die leerders nou meer moet staatmaak op hul onderwysers.

Meneer Duan sê dat een van die groot leemtes is dat daar geen aanmoediging en toejuiging van die skare af is nie.  Dit dra dikwels soveel by tot die leerders se motivering.

Vanuit die ouers se oogpunt, is dit ‘n hartseer saak dat hulle nie hul kinders kan sien speel nie.  ’n Kind se laerskoolloopbaan is so kort en tyd wag vir niemand nie!  Ouers mis dus die geleentheid om hul kinders te sien presteer, deelneem en sportherinneringe te bou.

Ongeag of die ouers langs ‘n sportveld teenwoordig mag wees of nie, ons moet vasbyt!  Daar is tog altyd ‘n lig aan die einde van die tonnel!  Die leerders van Laerskool Anton van Wouw bewys daagliks dat die Covid-beperkinge hulle nie onderkry nie en dat die Wouwtjies aanhou presteer en aanhou om net hul heel beste te lewer!